Σάββατο 16 Ιουνίου 2012

Για ένα πιάτο Ελπίδα.


Εδώ και δυό ώρες ταλαντεύομαι.
Παραμονή κρίσιμων εκλογών κι εγώ αδυνατώ 
να επιλέξω "θέμα".

Σκέφτηκα να "μιλήσω" για την πασοκονεοδημοκρατία.
Για τα 38 χρόνια που μας κυβερνά.
Τις Πωλητικές της. Τις μονόπλευρες Λιτότητες.
Τον Πλούτο που μοίρασε στην Ολιγαρχία.
Τα όνειρα και τις προσδοκίες που μας τάϊσε.
Τα κουλούρια και τα γιαούρτια.

Σκέφτηκα να "καταγγείλω" τη Διαπλοκή.
Τη Διαφθορά και γραφειοκρατία που ευνόησε.
Τις μίζες που καρπώθηκε. Τα λαμόγια που συνεταιρίστηκε.
Τα τζάκια που έχτισε.

Μήπως πρέπει να μιλήσω, αναρωτήθηκα, για τα Σκάνδαλα.
Τη Ζήμενς και το Βατοπέδι. Τα δομημένα. 
Το Χρηματιστήριο και τα ασφαλιστικά Ταμεία.
Τις κρατικές προμήθειες και τις εργολαβίες.

Και τη Δημοκρατία; Τους Θεσμούς;
Που άπλωνε και μάζευε σαν γιο-γιο, κατά πως συνέφερε
σε κυβερνώντες, Συμφέροντα και "εταίρους".

Μετά σκέφτηκα να ασχοληθώ με τα Πρόσωπα.
ΟΛΟ εκείνο το στρατό Σωτηρίας που μας σβερκώθηκε.

Τον κινεζοΣημίτη και τον εκσυγχρονισμό του.
Τους λοχαγούς του και τα ΜΜΕ του.
Τον Μαλέσιο, τον Νεονάκη, τον Βενιζέλο.
Τον Λοβέρδο και την Αννούλα. Τον Χρυσοχοίδη.
Το Μπόμπολα και τους Βαρδινογιάννηδες.
Τα "Θαύματα" που από τότε έκαναν.

Τον Φυγά Καραμανλάκο και την επανίδρυσή του.
Την Ελλάδα που κάηκε (καλή ώρα,όπως και σήμερα).
Για τον Ρουσσόπουλο και τον Βουλγαράκη. 
Τη Ντόρα και τον Σαμαρά. Τον Ψωμιάδη.
Το Μπόμπολα και τους Βαρδινογιάννηδες.
Τα "Θαύματα" που από τότε έκαναν.

Για τον αντιεξουσιαστή Παπανδρέου ας μιλήσω, σκέφτηκα.
Το πάθος του και την "εντιμότητα". Το ΔΝΤ.
Τον Μονόδρομο. Τους δικούς του εκβιασμούς.
Τον δικό του Στρατό. Τους δικούς του κηπουρούς.
Τη δική του Οικογένεια.

΄Οχι...άρχισα να καταλήγω.
Πρέπει να μιλήσω για τις Ταξικές Επιλογές τους.
Το χρέος και το έλλειμμα που ΟΛΟΙ γνώριζαν πως διογκώνονται.
Τις συνειδητές επιλογές Καταστροφής που υιοθέτησαν.

Και τον Αρκουδέα τον ξέχασες, αναρωτήθηκα.
Τα ΜΑΤ. Τους παρακρατικούς. Την Κρατική Βία.
Τα ΤΕΑ που σκέφτεται ο Σαμαράς να ζωντανέψει.
.......................................................................................
Πέρασε ακόμα μιά ώρα.
Δεν προλαβαίνω πια...
.......................................................................................
Τελικά κατέληξα.
Ηθελα να μιλήσω για ένα πιάτο...Ελπίδας.
Γι΄αυτήν που βρίσκεται μπροστά μας.
Που ΘΕΛΟΥΜΕ αλλά ΦΟΒΟΜΑΣΤΕ να γευτούμε.
Που...ολάκερος Πλανήτης έπεσε απάνω μας...
...να μας την Στερήσει.  

Ας είναι.
Αύριο τέτοια ώρα θα είναι Αργά για Μετανοημένους.
Ισως όμως -αλλοίμονο- θάναι νέα αρχή για Πουλημένους.




5 σχόλια:

  1. Αγαπητέ φίλε Δημήτριε, είμαι συγκρατημένα αισιόδοξος, όχι πως στις 18 θα λυθούν τα προβλήματά μας αλλά κάτι δείχνει να αλλάζει.
    Πρέπει να συνειδητοποιήσουμε ότι η 6η Μάη ήταν καθοριστική. Σε λίγο όπως λέμε π.χ. θα λέμε προ 6ης Μάη. Νάσαι καλά και καλό βόλι αύριο.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Φίλε μου Κλεισθένη.
      Τα προβλήματά μας δεν θα λυθούν.
      Η δική μου Ελπίδα αφορά -τούτη τη φάση- να μπει φρένο στην Καταστροφή.
      Πρώτα φρένο...μετά όπισθεν.
      Νάσαι καλά. Πάντα.
      (Μου στέρησες την κλασσική...υπογραφή!!).
      Πολιτικός φρενατζής.

      Διαγραφή
  2. Δημήτριε, μην τρέφουμε αυταπάτες.
    Όποιο κόμμα και να βγει πρώτο δεν μπορεί να συνεχίσει τα μνημόνια.
    Η κρίση θα "φάει" τέσσερις πέντε κυβερνήσεις.
    Το θέμα είναι να σταθούμε όρθιοι.
    Προσωπικά με 65 ευρώ στο παντελόνι και μερικά χαρτονομίσματα δραχμής αναμνηστικά δεν φοβάμαι τίποτε χειρότερο.
    "Ο βρεγμένος την βροχή δεν την φοβάται".
    Πολιτικός δραχμολάγνος.

    Και για το προηγούμενο.
    Πολιτικικός οριοχρονοθέτης.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Σε βάζω...κάτω!! Εχω και εικοσάρικα (σε δραχμές) και 10 πεντοχίλιαρα που βρήκα στη μάνα μετά θάνατο (επί Papaδήμου).
    Προφανώς 'εχεις δίκιο.
    Να σταθούμε Ορθιοι.
    Πολιτικός συμφωνιστής.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Δύο παρατηρήσεις
    1η) Κρύβε λόγια, υπάρχουν και ληστοσυμμορίες.
    2η) Αν είναι έτσι, τότε αν ενώσουμε τα κεφάλαιά μας σε δραχμές αγοράζουμε την Αθήνα ολόκληρη, άντε για να μην υπερεκτιμώ την μισή.

    Πολιτικός δραχμολομπίστας.

    ΑπάντησηΔιαγραφή