Τρίτη 26 Απριλίου 2011

Μαθήματα...αισιοδοξίας.

  Στούρνος παραμένω...
Καθόλου δεν με βοήθησε το πασχαλιάτικο μήνυμα αγάπης...
Ούτε και το αισιόδοξο και ελπιδοφόρο μήνυμα του κυρίου Παπανδρέου...
  Στοιβάζω στο φτωχό μυαλό μου τις λέξεις του για το Μέλλον...
Την αναγκαιότητα της λογικής του, που επιβάλλει πρώτα την σταύρωση ενός Λαού
και μετά, ίσως, την ανάσταση...
  Θαυμάζω τις αναφορές του στο "αθάνατο ελληνικό πνεύμα" που πάντα, στο
τέλος, τα καταφέρνει...
Την παραδοχή του στις...ατελείωτες δυνατότητες αφαίμαξης της Κοινωνίας...
  Ανατρέχω στα 36 προηγούμενα χρόνια που κυβερνούν τα δύο κόμματα και
βλέπω να "σφάζονται μόσχοι σιτευτοί" με τα μαχαίρια Λιτότητας...
  Ανατριχιάζω με τις "ιστορικές" ευκαιρίες σταθερής ευημερίας που υπήρξαν και
απαλλοτριώθηκαν συνειδητά σε όφελος δύο κομμάτων και των συνεταίρων τους...
  Αντιλαμβάνομαι την ανάγκη του πρωθυπουργού να "εμπνεύσει" αισιοδοξία και
ελπίδα στον δοκιμαζόμενο Λαό...
Μόνο που μιλά για την αισιοδοξία των ηλιθίων και την ελπίδα...ζωντανών-νεκρών.
 Ναι...ο "τρελός του χωριού" μπορεί να αισιοδοξεί. Ζει στον δικό του κόσμο, όπου
δεν παρεμβαίνει τρόϊκα και...κυβέρνηση.
 Εμείς...οι λογικοί (!!) ζούμε πραγματικές καταστάσεις, "βλέπουμε" αριθμούς και
αξιολογούμε αποτελέσματα πολιτικών.
  Γιατί, λοιπόν, να είμαστε αισιόδοξοι;;
  Γιατί οι κυβερνητικές ενέσεις αισιοδοξίας και εφησυχασμού;;
- Υπάρχει οικογένειαπλην των γνωστών, που έμεινε αλώβητη από τις επιδρομές
σωτηρίας;;
- Υπάρχει κοινωνική ομάδα ή τάξη, πλην των γνωστών, που δεν επλήγη οριζόντια
ή κάθετα;;
- Υπάρχει τομέας της οικονομίας με κοινωνικό χαρακτήρα που δεν ξεπατώθηκε;;
- Υπάρχει θετικός σημαντικός στόχος που επιτεύχθηκε στον ένα χρόνο εφαρμογής
του  Μνημονίου;;
- Υπάρχει κάποιο κυβερνητικό ή άλλο στέλεχος που τολμά να παραδεχτεί την 
αποτυχία του;;
 Γιατί, λοιπόν, να είμαστε αισιόδοξοι;;
- Πιστεύει κανείς πως η επιμήκυνση του χρόνου αποπληρωμής του δανείου της
τρόϊκας, δεν θα συνδεθεί με νέο πακέτο μέτρων Λιτότητας;;
- Πιστεύει κανείς πως το σύμφωνο για το ευρώ, που συναποφάσισε ο Παπανδρέου
με του ευρωπαίους εταίρους, δεν συνοδεύεται με πακέτο "σταθερής και διαρκούς
Λιτότητας" για όλους τους Λαούς;;
- Πιστεύει κανείς πως η "αξιοποίηση" της εθνικής περιουσίας, ακόμα κι αν "φέρει"
50 δις στα δημόσια ταμεία, θα μειώσει αποφασιστικά το δημόσιο χρέος και θα το
καταστήσει "διαχειρίσιμο" ή "βιώσιμο";;
- Πιστεύει κανείς πως γερμανογάλλοι, τραπεζίτες, κεφαλαιοκράτες κλπ, νοιάζονται
για την ανεργία ή το επίδομα ανεργίας;;
Για την οικογένεια ή την επιδότηση ενοικίου;;
Για την Παιδεία και το ΤΕΙ Γρεβενών;;
Για την Υγεία ή το τάδε νοσοκομείο και το δείνα κέντρο υγείας,που "συγχωνεύονται";;
- Πιστεύει κανείς πως το "ενδιαφέρον" των Συνεταίρων αφορά στην προσπάθεια
ανάπτυξης της οικονομίας μας και όχι του ελέγχου και της υποδούλωσης της;;


Πιστεύει κανείς πως τα βάρβαρα-νεοφιλελεύθερα μέτρα που επιβλήθηκαν
και αυτά που έρχονται...ανατρέπονται από τον...καναπέ;;


Πιστεύει κανείς πως οι ψευτοπροφήτες δικαιούνται σεβασμού;;


Πιστεύει κανείς πως έμποροι ελπίδων νομιμοποιούνται να κυβερνούν;;


1 σχόλιο:

  1. Οι εργάτες φωνάζουν για ψωμί. Οι έμποροι φωνάζουν γι’αγορές. Οι άνεργοι πεινούσαν.Τώρα πεινάνε κι όσοι εργάζονται Αυτοί που αρπάνε το φαΐ απ’ το τραπέζι. Κηρύχνουν τη λιτότητα. Αυτοί που παίρνουν όλα τα δοσήματα. Ζητάνε θυσίες. Οι χορτάτοι μιλάνε στους πεινασμένους. Για τις μεγάλες εποχές που θα’ ρθουν. Αυτοί που τη χώρα σέρνουνε στην άβυσσο. Λεν πως είναι τέχνη να κυβερνάς το λαό. Είναι πολύ δύσκολη για τους ανθρώπους του λαού. Bertolt Brecht

    ΑπάντησηΔιαγραφή