Ο γαλλογερμανικός Αξονας υλοποιεί με γοργά βήματα τις απο-
φάσεις της συνόδου κορυφής της ΕΕ του περασμένου Μάρτη,
για το "σύμφωνο ανταγωνιστικότητας".
Αποφάσεις που με ξεκάθαρο τρόπο υιοθέτησε η ελληνική κυβέρ-
νηση, πανηγυρίζοντας δεόντως.
Αποφάσεις που "χτίζουν" μιά νέα Ευρώπη με διαρκή και σκληρή
Λιτότητα για τους Λαούς της.
1) Σύνδεση μισθών-παραγωγικότητας.
Ετσι αποκαλείται η οργανωμένη επίθεση του Κεφαλαίου στη
Μισθωτή Εργασία.
2) Περαιτέρω Ευελιξία στην αγορά Εργασίας.
Ετσι αποκαλείται η όξυνση της επίθεσης στα εργασιακά, αλλά
και ασφαλιστικά Δικαιώματα των εργαζομένων.
3) Εναρμόνιση της φορολόγησης επιχειρήσεων.
Ετσι αποκαλείται ο στραγγαλισμός των οικονομιών εκείνων των
χωρών-μελών, που από μόνες τους επέλεξαν χαμηλούς φορολο-
γικούς συντελεστές και συγκέντρωσαν στην επικράτεια τους
πλήθος ξένων επιχειρήσεων, σε βάρος των υπολοίπων ισχυρών.
4) Συνταγματική κατοχύρωση της συνεχούς σε βάρος των εργαζό-
μενων Λιτότητας σε όλες τις χώρες-μέλη.
5) Δραστική μείωση των Κοινωνικών Δαπανών (Παιδεία,Υγεία κλπ).
6) Πλήρη "απελευθέρωση" των Ιδιωτικοποιήσεων.
Οι ευρωπαϊκοί Λαοί καλούνται να πληρώσουν γιά άλλη μιά φορά
την κρίση του Συστήματος, την απληστία των "αγορών"-τοκογλύφων
και τη διαχρονική επιδίωξη του μεγάλου Ιδιωτικού Κεφαλαίου για την
αύξηση της κερδοφορίας του.
Η σύγχρονη Ευρώπη διαμορφώνεται σύμφωνα με τις επιταγές και
στόχους των "αγορών".
Ο γαλλογερμανικός Αξονας προωθεί-υλοποιεί αυτές τις επιταγές
σε πολιτικό επίπεδο, προσδοκώντας σε τρανό μερίδιο κερδών.
Η Ευρώπη της (όποιας) Δημοκρατίας, της (όποιας) Ελευθερίας και
της (όποιας) Κοινωνικής Δικαιοσύνης...σύντομα θα αποτελεί μακρυνό
Παρελθόν.
- Στις "εργασίες φτωχοποίησης-σκλαβοποίησης" των ευρωπαϊκών
Λαών, συμμέχει ενεργά και η ελληνική κυβέρνηση, με τις ευλογίες
Ν.Δ.-Λάος, πέρα από τις όποιες επικοινωνιακού και διαχειριστικού
χαρακτήρα ενστάσεις τους.
Το νεο-Εφιαλτικό Δίδυμο των Παπανδρέου-Βενιζέλου σφραγίζει
την "νέα Ελλάδα", που συμπυκνώνεται σε δύο λεξούλες:
"Προσεχώς Ερείπια"...
Το διάστημα που απομένει από το Σήμερα μέχρι το Προσεχώς είναι
εξαιρετικά βραχύ...
Το ερώτημα που μπαίνει είναι άμεσο:
Θα αποδεχτούμε μιά Ελλάδα Ερειπίων σε μιά νεοφιλελεύθερη
Ευρώπη;;
Μπορούμε να αντιδράσουμε;; Το οφείλουμε;;
φάσεις της συνόδου κορυφής της ΕΕ του περασμένου Μάρτη,
για το "σύμφωνο ανταγωνιστικότητας".
Αποφάσεις που με ξεκάθαρο τρόπο υιοθέτησε η ελληνική κυβέρ-
νηση, πανηγυρίζοντας δεόντως.
Αποφάσεις που "χτίζουν" μιά νέα Ευρώπη με διαρκή και σκληρή
Λιτότητα για τους Λαούς της.
1) Σύνδεση μισθών-παραγωγικότητας.
Ετσι αποκαλείται η οργανωμένη επίθεση του Κεφαλαίου στη
Μισθωτή Εργασία.
2) Περαιτέρω Ευελιξία στην αγορά Εργασίας.
Ετσι αποκαλείται η όξυνση της επίθεσης στα εργασιακά, αλλά
και ασφαλιστικά Δικαιώματα των εργαζομένων.
3) Εναρμόνιση της φορολόγησης επιχειρήσεων.
Ετσι αποκαλείται ο στραγγαλισμός των οικονομιών εκείνων των
χωρών-μελών, που από μόνες τους επέλεξαν χαμηλούς φορολο-
γικούς συντελεστές και συγκέντρωσαν στην επικράτεια τους
πλήθος ξένων επιχειρήσεων, σε βάρος των υπολοίπων ισχυρών.
4) Συνταγματική κατοχύρωση της συνεχούς σε βάρος των εργαζό-
μενων Λιτότητας σε όλες τις χώρες-μέλη.
5) Δραστική μείωση των Κοινωνικών Δαπανών (Παιδεία,Υγεία κλπ).
6) Πλήρη "απελευθέρωση" των Ιδιωτικοποιήσεων.
Οι ευρωπαϊκοί Λαοί καλούνται να πληρώσουν γιά άλλη μιά φορά
την κρίση του Συστήματος, την απληστία των "αγορών"-τοκογλύφων
και τη διαχρονική επιδίωξη του μεγάλου Ιδιωτικού Κεφαλαίου για την
αύξηση της κερδοφορίας του.
Η σύγχρονη Ευρώπη διαμορφώνεται σύμφωνα με τις επιταγές και
στόχους των "αγορών".
Ο γαλλογερμανικός Αξονας προωθεί-υλοποιεί αυτές τις επιταγές
σε πολιτικό επίπεδο, προσδοκώντας σε τρανό μερίδιο κερδών.
Η Ευρώπη της (όποιας) Δημοκρατίας, της (όποιας) Ελευθερίας και
της (όποιας) Κοινωνικής Δικαιοσύνης...σύντομα θα αποτελεί μακρυνό
Παρελθόν.
- Στις "εργασίες φτωχοποίησης-σκλαβοποίησης" των ευρωπαϊκών
Λαών, συμμέχει ενεργά και η ελληνική κυβέρνηση, με τις ευλογίες
Ν.Δ.-Λάος, πέρα από τις όποιες επικοινωνιακού και διαχειριστικού
χαρακτήρα ενστάσεις τους.
Το νεο-Εφιαλτικό Δίδυμο των Παπανδρέου-Βενιζέλου σφραγίζει
την "νέα Ελλάδα", που συμπυκνώνεται σε δύο λεξούλες:
"Προσεχώς Ερείπια"...
Το διάστημα που απομένει από το Σήμερα μέχρι το Προσεχώς είναι
εξαιρετικά βραχύ...
Το ερώτημα που μπαίνει είναι άμεσο:
Θα αποδεχτούμε μιά Ελλάδα Ερειπίων σε μιά νεοφιλελεύθερη
Ευρώπη;;
Μπορούμε να αντιδράσουμε;; Το οφείλουμε;;
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου