Εγώ...κώλο δεν ξαναστήνω.

(Ζόρικος τίτλος...Καθόλα επίκαιρος...
...Δεν γίνεται άλλο...δεν πάει άλλο.
Δεν αντέχω...δεν βαστώ.
Συνεχές πήδημα...από χταποδένιο...εργαλείο!!
Από αλλού μπαίνει...από αλλού βγαίνει!! Ανεξέλεγκτο. Σκληρό).
.............................................................................................................
Δεν με τρόμαξε και πολύ η χτεσινή υπερ-συναινετική κατεδάφιση
του Δημόσιου  Πανεπιστήμιου.
Ούτε η κατάργηση του πανεπιστημιακού Ασύλου.
Ούτε η είσοδος Ιδιωτών στη διοίκηση των ανώτατων Ιδρυμάτων.
(όχι πως είναι ασήμαντα ή δευτερεύοντα...).
Εκείνο που με τρόμαξε είναι πως το...παιχνίδι οδεύει στο τέλος του.
Πως μέσα σε 23 μήνες  ά λ λ α ξ ε  η Χώρα...προς το χειρότερο.
Πως  ο λ ο κ λ η ρ ώ ν ε τ α ι  το Σχέδιο και...
...Ε Μ Ε Ι Σ   κοιμόμαστε...
................................................................................................................
Αισθάνομαι να με βιάζουν...Καθημερινά.
Μέσα στο σπίτι μου. Στο δρόμο που βαδίζω...
Με ακινητοποιούν και με βιάζουν. Με βρίζουν και με δέρνουν.
Με ξευτελίζουν. Με χλευάζουν. Με  ξ ε σ χ ί ζ ο υ ν.
Τις Σάρκες και την Ψυχή μου.
Κι εγώ στέκομαι ακίνητος στόχος. Εύκολος. Συναμαρτάνων!!
................................................................................................................
Φαντάζομαι το παιδί μου να παρακολουθεί το μάθημα του σε κάποιο
πανεπιστημιακό αμφιθέατρο και να ορμάνε οι ΜΑΤατζήδες να το
μπουζουριάζουν γιατί "είχαν κάποια ανώνυμη καταγγελία" ή γιατί
βιντεοσκοπήθηκε σε κάποια πορεία...ή γιατί γράφτηκε σε "μή συναι-
νετική" οργάνωση ή σύλλογο...ή γιατί...έτσι γουστάρουν.
..............................................................................................................
Η Ελλάδα αλλάζει...Ιδιωτικοποιείται. Τεμαχίζεται. Εκποιείται.
Οι Πολίτες της συνθλίβονται. Σκλαβοποιούνται.
Τα μικρομεσαία εισοδήματα απαλλοτριώνονται υπέρ τοκογλύφων.
Θεμελιώδη ασφαλιστικά και εργασιακά δικαιώματα καταργούνται
υπέρ Εργοδοτών.
Το Κοινωνικό κράτος (Υγεία-Παιδεία κλπ) εξαϋλώνεται υπέρ Ιδιωτών.
Ξένα και ντόπια Αφεντικά επιβάλλουν πολιτική "συναίνεση" των αστι-
κών κομμάτων για να αποφύγουν τις κοινωνικές εκρήξεις.
Η ελληνική πολυκατοικία επεκτείνεται στην κατεύθυνση "συγκατοίκη-
σης",συγκυβέρνησης...της επιβίωσης του Δικομματισμού.
.............................................................................................................


 Εγώ...κώλο δεν ξαναστήνω...
Συνένοχος στο Εγκλημα δεν γίνομαι...
Το πρώτο που έχω να κάνω είναι να...σπάσω τον καθρέφτη
απέναντί μου...
...γιατί σ΄αυτόν είχα περιορίσει μέχρι σήμερα...
τις  Α ν τ ι σ τ ά σ ε ι ς  μου και τις Ιδέες μου.-