Αφιερωμένη στο Βενιζέλο.

Αφίσα από τα νιάτα...Τα επαναστατικά χρόνια...

Η Στάση Ζωής...που έγινε Απύθμενο Βαρέλι/Θράσος.

Ο Σοσιαλισμός...που άκουγε στο όνομα...Νεοφιλελευθερισμός.

Η Δημοκρατία...που εκπορνεύτηκε χάρη...πρωθυπουργίας.

Η Πίστη που μετατράπηκε σε Προδοσία.

Η Κοινωνική Ευαισθησία σε στυγνή Δικτατορία.

Η Εθνική Ανεξαρτησία/Κυριαρχία σε παροχή υπηρεσίας.

Η Πατρίδα σε προαγωγό.  

Το Οραμα που κατάντησε Εφιάλτης.

Ο Εφιάλτης που κρύβονταν εκεί.

Μια αφίσα...χίλιες λέξεις...

Διαγραμμένες. Ξεφτιλισμένες. Ξεπουλημένες.

Ενας Πολιτικός που έγινε σκλαβωμένος Αφέντης.

Ενας "συνταγματολόγος" που έγινε αστερίσκος 

της Ιστορίας και του Δικαίου.

 Παραπομπή στις καταδικασμένες σελίδες τους.

Ενας "επαναστάτης" με ζελέ μαλλιών.

Ο Δάσκαλος που παραβίασε τις "γραμμές".

Που αψήφησε την επιστήμη του. Που την προσάρμοσε 

στις πολιτικές φιλοδοξίες του.

Ασθενής με αχρωματοψία. Με ασθενή μνήμη. Χωρίς φραγμούς.

Ο "πολίτης" που συνέδεσε τη Χώρα με την Υποταγή.

Τους Ανθρώπους με την Εξαθλίωση.

Συνειδητά.

Η αφίσα σχίστηκε προ πολλού. 

Αυτή και πολλές άλλες.

Μαζί της..."ξεσχίζεται" μιά Χώρα.

Αυτή που άκουγε στο όνομα...ΕΛΛΑΔΑ.

Αυτή που Γέννησε Ηρωες και Εφιάλτες.

Εφιάλτες και Τρομοκράτες...

(Η αφίσα ήταν,απλά,το φύλο συκής...).