Πόσο αντέχεις ακόμα;

Οι άνεργοι πληθαίνουν μήνα-μήνα. 

 Η φανερή ανεργία ξεπέρασε το 21,6%, τον Απρίλη.

Ενας στους δύο νέους είναι άνεργος και χωρίς προοπτικές.

Η μετανάστευση σε άλλες χώρες και τον...άλλο κόσμο

παίρνει εφιαλτικές διαστάσεις. 

Εμπορικά και βιοτεχνίες κλείνουν.

Αφεντικά και υπάλληλοι οδεύουν στη φτώχεια.

  Μισθωτοί, όπου κι αν απασχολούνται, στο δημόσιο, τις ΔΕΚΟ

ή τον ιδιωτικό τομέα, χάνουν μισθούς, δώρα, επιδόματα.

  Η ακρίβεια "τραβάει την ανηφόρα". Οι έμμεσοι φόροι πέφτουν

βροχή. Τα καύσιμα ακριβαίνουν μέρα τη μέρα.

 Ούτε να κινηθείς, ούτε να ζεσταθείς.

Η φορολόγηση των μικρομεσαίων εισοδημάτων

ξεπέρασε κάθε...νεοφιλελεύθερη φαντασία. 

  Το ασφαλιστικό σύστημα "εξορθολογίστηκε" δεόντως.

Θα δουλεύεις 40 και 50 χρόνια για να πάρεις 360 ευρώ ή ότι 

άλλο καινούργιο μας σερβίρουν.

   Εργασιακά δικαιώματα διεγράφησαν μέσα σε μια νύχτα.

Οι εργασιακές σχέσεις "ελαστικοποιήθηκαν" σε τέτοιο βαθμό

 που θυμίζουν σχέση νταβατζή-πουτάνας.

Το διευρυνθέν καθεστώς ενοικίασης εργαζομένων από εταιρείες

ιδιωτών κάνει τη δουλεμπορία των προηγούμενων αιώνων 

να φαντάζει...πταίσμα.

Οι κοινωνικές δαπάνες του κράτους καταλήγουν...

...μπατιρόσπορα.

Παιδεία,υγεία, πρόνοια στο βωμό της ιδιωτικοποίησης σταθερά.

  Το Πρόγραμμα Δημοσίων Επενδύσεων, μία από τις άλλοτε 

ατμομηχανές ανάπτυξης της χώρας, καταλήγει στα...παλιοσίδερα,

 με συμφωνία κυβέρνησης-τρόϊκας. 

Τα "ασημικά" της Χώρας στοιχίζονται ανά έτος 

και...ενδιαφερόμενο σε οποιαδήποτε τιμή.

Η χώρα δεν χρεωκόπησε, λένε. Πτωχεύει, όμως, η κοινωνία.

  Ο Λαός.

Το 30% των Ελλήνων ζει ήδη κάτω από το όριο φτώχειας.

  Οι μόνοι προνομιούχοι είναι οι ίδιοι διαχρονικά. 

Εφοπλιστές, βιομήχανοι, καναλάρχες, σκαφάτοι, χλιδάτοι, 

μεγαλοδημοσιογράφοι,εργολάβοι, γνωστοί και άγνωστοι 

φοροφυγάδες, εισφοροφυγάδες κλπ, κλπ.

 Ολοι υπό ασυλία.

 Επαιρναν πάντα το μεγάλο κομμάτι της πίτας.

 Ποτέ δεν συμμετείχαν στην κρίση. Ποτέ δεν πλήρωσαν.

...χάρη στις κυβερνήσεις που εμείς εκλέγαμε!!

Κοιρόϊδο.

Πόσο αντέχεις ακόμα;;