1) Οι έμμεσοι φόροι γενικώς αποτελούν ταξικότατη επιλογή μιας και υπάρχει κοινή αποδοχή ότι η αύξηση της έμμεσης φορολογίας επιβαρύνει περαιτέρω την κατανομή του φορολογικού βάρους, καθώς καλούνται όλοι να πληρώσουν τον ίδιο φόρο ανεξάρτητα από την φοροδοτική ικανότητά τους και πλήττει κυρίως τα χαμηλά εισοδήματα. Με άλλα λόγια πληρώνουν τον ίδιο φόρο όσοι έχουν ετήσιο εισόδημα 15.000 και όσοι έχουν 200.000.
2) Οι έμμεσοι φόροι αποτελούν πάγια τακτική όλων των κυβερνήσεων και δείχνουν την πλήρη αδυναμία τους να ελέγξουν ουσιαστικά τα εισοδήματα, να φορολογήσουν τους πλούσιους, αλλά και να επανεξετάσουν τις φοροαπαλλαγές στις πλέον ισχυρές οικονομικά κοινωνικές ομάδες.
3) Ειδικότερα, μάλιστα, για τα ποτά και τα τσιγάρα, η διακινούμενη αντίληψη πως ο υψηλότερος φόρος θα μειώσει την χρήση τους, αποτελεί απαράδεκτη υποκρισία, μιας και η μείωση των έξεων δεν επιτυγχάνεται με φορολογήσεις, αλλά με πρόληψη και ενημέρωση.
4) Το ακόμα πιο τρομακτικό είναι, που αφελείς αρχίζουν και υιοθετούν Θατσερικές απόψεις, θεωρώντας πως στο ΕΣΥ πρέπει να υπάρχει οικονομική επιβάρυνση στους καπνιστές ή σε όσους κάνουν χρήση αλκοόλ (τώρα το πώς θα διαχωρίζεται η απλή χρήση από την κατάχρηση ή την εξάρτηση είναι άλλο ζήτημα) ακυρώνοντας την βασική αρχή του κράτους δικαίου περί ίσης αντιμετώπισης των ασθενών.
5) Την πρόταση αυτή την είχαν κάνει νεοφιλελεύθεροι γιατροί στην Μ. Βρετανία, που ευτυχώς ακόμα δεν εισακούστηκε.
6) Οι αφελείς, βέβαια, αδυνατούν να υποψιασθούν πως μετά από τους καπνιστές ή τους πότες θα έρθει και η σειρά των παχύσαρκων ή των διαβητικών, που αδυνατούν να ρυθμίσουν τον διαβήτη τους ή ακόμα και των καρκινοπαθών με μικρές πιθανότητες ικανοποιητικής επιβίωσης. Υπάρχουν, βέβαια, και πάμπολλες άλλες παθήσεις που προκαλούνται ή και επιβαρύνονται από τις εργασιακές συνθήκες σε διάφορα επαγγέλματα, αλλά αυτά οι φανατικοί αφελείς αδυνατούν καν να υποψιαστούν πως μπορεί να τους συμπεριλαμβάνουν και μέσα στην οπαδική τους τύφλα υποστηρίζουν για δήθεν «λόγους υγείας» τους έμμεσους φόρους.
Σπύρος Σούρλας
Σύμφωνα με την ίδια λογική, αν κάποιος φτάσει στη σύνταξη χωρίς να χρησιμοποιήσει το δικαίωμά του για ιατροφαρμακευτική περίθαλψη, να του επιστρέψετε ΟΛΕΣ τις κρατήσεις που του κάνατε γι' αυτήν!
ΑπάντησηΔιαγραφή(Αποσπάσματα από την απολογία του Νίκου Μπελογιάννη, στην πρώτη δίκη, το Νοέμβρη του 1951)
ΑπάντησηΔιαγραφή«Την ευθύνη για το ότι η ελληνική γη είναι σπαρμένη με τάφους και ερείπια, τη φέρουν μόνο οι ξένοι ιμπεριαλιστές και οι Ελληνες υπηρέτες τους».
«Αγαπάμε την Ελλάδα και το λαό της περισσότερο από τους κατηγόρους μας. Το δείξαμε όταν εκινδύνευε η ελευθερία, η ανεξαρτησία και η ακεραιότητά της και, ακριβώς, αγωνιζόμαστε για να ξημερώσουν στη χώρα μας καλύτερες μέρες χωρίς πείνα και πόλεμο. Για το σκοπό αυτό αγωνιζόμαστε και όταν χρειαστεί θυσιάζουμε και τη ζωή μας. Πιστεύω ότι δικάζοντάς μας σήμερα, δικάζετε τον αγώνα για την ειρήνη, δικάζετε την Ελλάδα».
«Οι οργανωτές αυτής της δίκης, ντόπιοι και ξένοι, κατέβαλαν πρωτοφανείς προσπάθειες για να κατασυκοφαντήσουν τον αγώνα του ΚΚΕ, χωρίς να διστάσουν ούτε μπροστά στη διαστρέβλωση γνωστών κειμένων (…) Αλλά παρ’ όλα αυτά, αποδείχτηκε ότι το ΚΚΕ είναι κόμμα πατριωτικό, με τίτλους εθνικούς, που κανένα άλλο κόμμα δεν έχει να παρουσιάσει. Γιατί στο βωμό της ανεξαρτησίας και της ελευθερίας της Ελλάδος έχει προσφέρει φοβερές εκατόμβες (…) Γι’ αυτό οι σφαίρες του εκτελεστικού αποσπάσματος δε δολοφονούν εμάς. Δολοφονούν την ειρήνευση και την τιμή της Ελλάδος».
(Αποσπάσματα από την απολογία του Νίκου Μπελογιάννη, στη δεύτερη δίκη, το Φλεβάρη του 1952)
Αυτή είναι η ελευθερία του κομμουνιστή. Αυτή η ελευθερία να αγωνίζεται για να ανατρέψει την ταξική σκλαβιά κάτω απ’ οποιεσδήποτε συνθήκες. Απ’ αυτό απορρέει και η δύναμη της αντοχής των κομμουνιστών. Δύναμη που αναδεικνύει τις αξίες του αγώνα, της ανιδιοτέλειας στην καθημερινή ακατάπαυστη προσφορά τους, με μόνο αντάλλαγμα τη δικαίωση της εκπλήρωσης του καθήκοντος. Να αντιπαλεύουμε το σύστημα ως την ανατροπή του για την οικοδόμηση της κομμουνιστικής κοινωνίας.