Παρασκευή 9 Ιουλίου 2010

Λόλα, να, ένα μήλο.

Είχαν δεν είχαν, με ξαπέστειλαν στην Α΄δημοτικού.
Φτου κι απ΄την αρχή.
Λό-λα, να, έ-να μή-λο!!
...................................................................................................................
- Ο δάσκαλος μας είναι πολύ καλός. Αγαπάει όλα τα παιδάκια.
Τον Αλέξη, την Αλέκα, τον Αντωνάκη.
- Είναι ανώτερος άνθρωπος. Γι΄αυτό έρχεται στη τάξη με κοντοπαντέλονο.
Δεν θέλει να τον φωνάζουμε "κύριε". Προτιμάει το " Γιωργάκης".
Νομίζω πως θέλει να ταυτίζεται με όλα τα παιδάκια.
- Αγαπάει την Ελλάδα μας. Νομίζω, πιο πολύ από εμάς, τα παιδάκια.
- Είναι ευγενικός. Δεν μας χτυπάει με τη βίτσα. Μόνο την κρατάει.
- Κάθε πρωί κάνουμε γυμναστική. Γύρω-γύρω το σχολείο.
Μπροστά πάει ο δάσκαλος. Εμείς τον ακολουθούμε.
Αν κάποιο παιδάκι καθυστερεί, δεν το μαλώνει. Πάει δίπλα του και
το εμψυχώνει.
- Στα θρανία καθόμαστε αγόρια και κορίτσια. Ο δάσκαλος αυτό το λέει..
.." ισότητα".
- Στον πίνακα σηκωνόμαστε ένας - ένας. Με τη σειρά. Μαύρος πίνακας
με άσπρη κιμωλία. Κάνουμε αριθμητική: 3=15.
- Και γεωγραφία. Της Ελλάδας, της Ευρώπης και της Αμερικής.
Μερικές φορές και της Αφρικής...εκεί, λέει, ο δάσκαλος έχει πολλούς
μαύρους και πολύ φτώχεια. Τυχεροί που είμαστε!!!
- Κάνουμε και γλώσσα. Ξέρετε τί είναι "τρόικα";; Είναι ρωσικό όχημα,
σαν έλκηθρο, που το σέρνουν Τ Ρ Ε Ι Σ σκύλοι!!(συγνώμη..άλογα).
Ξέρετε τί είναι "βιωσιμότητα";; Εγώ δεν το ξέρω.
Φοβάμαι πως ούτε ο καλός μας δάσκαλος το ξέρει.
- Τα κορίτσια κάνουν οικοκυρικά. Τα αγόρια χειροτεχνίες και άλλες
δράσεις. Ο δάσκαλος λέει πως πρέπει να μάθουμε και μια τέχνη.
Μπορεί να χρειαστεί, γιατί η χώρα μας έχει πολλούς άνεργους
πτυχιούχους. Αλήθεια, τί είναι "πτυχιούχος" ρώτησα μια μέρα.
Πετάχτηκε ο Θοδωράκης, πειραχτήρι και χοντρούλης, και μου είπε:
" πτυχιούχος είναι... ο γιός του φούρναρη".
- Κάνουμε και ιστορία. Πρέπει να ξέρουμε την ιστορία του τόπου μας,
γιατί, αλλιώς, δεν είμαστε καλοί πατριώτες, λέει ο δάσκαλος.
Και το μέλλον μας, πρέπει να ξέρουμε. Εχουμε μάθει για την Επανάσταση
του 1821, την Μικρασιατική καταστροφή, την Κατοχή, τον Εμφύλιο.
Τώρα,τελευταία, μαθαίνουμε για κάποιο ΔΝΤ. Ο δάσκαλος, λέει, πως
δεν είναι κακοί άνθρωποι, και πως βοηθούν την πατρίδα μας.
Εμείς τα παιδάκια θέλουμε να ευχαριστήσουμε αυτούς τους κυρίους.
- Ο δάσκαλος λέει πως,σήμερα, έχουμε πόλεμο.
Ο πόλεμος είναι κακό πράγμα, μάθαμε. Γιατί ξανάρθε;;
Μήπως φταίμε εμείς τα παιδάκια;;

Ο δάσκαλος δεν μας ρωτάει ποτέ: " τί θα γίνεις, άμα μεγαλώσεις".

Τελευταία φοράει κάθε μέρα μωβ γραβάτα.
Π ο ι ό ς π έ θ α ν ε;;;

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου