Οχι στη Λιτότητα. Οχι στην Υποταγή (1).

Ας μη γελιόμαστε.
Λιτότητα αορίστου χρόνου.
Αυτό είναι το συναινετικό πολιτικό σχέδιο των κυρίαρχων δυνάμεων της χώρας.
Των κομμάτων που κυβερνούν 35 χρόνια. Των νέων και παλιών δορυφόρων τους.
Των δυνάμεων της εργοδοσίας και του κεφαλαίου.
Των λογής παρατρεχάμενων, ΜΜΕ, παρασινογάλαζων δημοσιογράφων κλπ. 
Οι εξελίξεις, σε εθνικό και ευρωπαϊκό επίπεδο, είναι τόσο γοργές και αποκαλυ-
πτικές, που η παράβλεψη ή η επιεικής-κομματική προσέγγιση του προβλήματος,
συνιστά ενοχή και συνειδητή συμμετοχή στο έγκλημα.

- Μια σειρά κορυφαίων στελεχών των δύο μεγάλων κομμάτων, συνεπικουρούμενα
από τα οικεία παπαγαλάκια, "διαπιστώνουν" έλλειμμα ηγετών στην Ευρώπη.
" Η Ευρώπη δεν έχει ηγέτες" τονίζουν.
Η διαπίστωση είναι αποπροσανατολιστική και μεθοδευμένη.
Η Ευρώπη έχει ηγέτες. 
Αυτούς που επέλεξαν να επιβάλλουν έναν άκρατο νεοφιλελευθερισμό,
σε κάθε χώρα και γωνιά.
Ο Σαρκοζί δεν είναι λιγότερο ικανός από τον Μιττεράν. Ούτε η Μέρκελ απ΄τον
Κολ ή τον Σρέντερ. Ακόμα-ακόμα (!) κι ο Γιώργος απ΄τον Ανδρέα(!!).
Οι διαφορές των σημερινών απ΄τους παλιότερους έχουν να κάνουν με τα οράματα,
τις κοινωνικές ευαισθησίες και οπωσδήποτε με τις κεντρικές πολιτικές και οικο-
νομικές επιλογές.
Κανέναν απ΄τους παλιούς δεν βαφτίζω " σοσιαλιστή"!!
Και κανέναν δεν βαφτίζω "νεοφιλελεύθερο"!!
Σε αντίθεση με τους σημερινούς. Ολους και πέρα από ταμπέλες.
Ολοι τους υπηρετούν τυφλά, το κέρδος και τους ιδιώτες. Τους τραπεζίτες.
Ολοι τους στοχεύουν μεθοδικά τα λαϊκά στρώματα. Τα εισοδήματα και τα δικαιώ-
ματά τους.
Αυτή είναι η αλήθεια: ο νεοφιλελευθερισμός υποτάσσει την Ευρώπη.
Τις ελευθερίες ατόμων και κρατών. 

- Η Ελλάδα "ευτύχησε" να δεχτεί πρώτα και άμεσα τη μπότα του νέου κατακτητή. 
Αφού, προηγουμένως, έφτασε στο κατώφλι της "χρεωκοπίας".
Αφού προηγήθηκαν πολιτικές 35 χρόνων που προλείαναν το έδαφος.
Αφού, μεθοδευμένα και προσχεδιασμένα, από τη σημερινή κυβέρνηση, υπήρξαν
ενσυνείδητα λάθη και παραλείψεις.
Αφού μεθοδικά και (δυστυχώς) αποτελεσματικά, μέσα από γκαιμπελικό σκηνικό,
μας έπεισαν για τον μονόδρομο και την αναγκαιότητα της "μπότας".
Ας μη γελιόμαστε.
Ο Παπανδρέου είχε δίκιο όταν έλεγε πως "δεν τέλειωσε τίποτα ακόμα".
Το 2010 ήταν το πρώτο ημίχρονο. Η πρώτη φάση του σχεδίου. Η φάση που αφο-
ρούσε τους δημ.υπάλληλους. Τα ασφαλιστικά και εργασιακά δικαιώματα.
Το 2011 μπαίνουμε στη δεύτερη φάση. Που αφορά τον ιδιωτικό τομέα. Αυτόν
που πέρυσι ορκίζονταν πως δεν θα πειράξουν.
Η φάση που θα εφαρμοστούν οι Καλλικράτηδες. Στην αυτοδιοίκηση, την υγεία,
την παιδεία, όπου υπάρχει "δημόσιο και κοινωνικό όφελος".
Καλλικράτης δεν σημαίνει μεταρρύθμιση, πρόοδος, ευλογία.
Σημαίνει περικοπές, πισωγύρισμα, νέες απολύσεις, νέες μειώσεις.


Ας μη γελιόμαστε, πια.
Υποκύψαμε στις εκλογές του Νοέμβρη.
Σήμερα επαίρονται κυβερνητικοί, σαμαρικοί και τροϊκανοί.
Το αποτέλεσμα, γι αυτούς ήταν: "λαϊκή αποδοχή" των μέτρων.
Δεν το κατάλαβαν ή δεν ήταν αρκετά   η χ η ρ ό ;;