Ο Ρεαλισμός τους και η τιποτένια Ζωή μας.

  Ο (πολιτικός) Ρεαλισμός ευδοκιμεί στην ελληνική (πολιτική) γη.
Ολες τις εποχές του (πολιτικού) χρόνου!!
Επί τριάντα έξη συναπτά μεταπολιτευτικά έτη καθορίζει τις Αρχές και τις Πολιτικές
των κομμάτων εξουσίας.
Προσδιορίζει τις θεμελιώδεις επιλογές των προσώπων (στελεχών, βουλευτών,
υπουργών κλπ).
Η αποτελεσματικότητά του συναρτάται από τη θέση που κατέχει αυτός που τον
μετέρχεται.
Γι αυτό διακρίνεται σε "Ρεαλισμό Εξουσίας" και "Ρεαλισμό Αντιπολίτευσης".
Ο πρώτος είναι "πραγματιστής". Ωμός!!
Ο δεύτερος είναι "ρομαντικός". Συναισθηματικός!!
 - Ο πολιτικός Ρεαλισμός που κυριαρχεί απόλυτα στο επιτραπέζιο παιχνίδι της
εναλλαγής στην κυβερνητική εξουσία είναι βαμμένος...πρασινογάλαζος.
Είναι αυτός που εμπνέει τα δύο κόμματα στον καθορισμό "οραμάτων", συνθημάτων
και ψευδών υποσχέσεων.
Είναι αυτός που απαιτεί δύο παίχτες και μερικά εκατομμύρια πιόνια...
Αυτός που προεκλογικά μπορεί να διορίσει τους πολιτικούς φίλους και μετεκλογικά
να τους απολύσει...ως κοπρίτες.
Αυτός που σε ωθεί να δανειστείς, να καταναλώσεις, να παίξεις χρηματιστήριο και
μετά σου παίρνει το σπίτι, τη δουλειά και την τιποτένια, πλέον, Ζωή σου.
 - Ο ελληνικός πολιτικός Ρεαλισμός εύκολα αντικαθιστά το..."Βυθίσατε το Χόρα"
με τις Γκρίζες Ζώνες...
Το..."ΕΟΚ και ΝΑΤΟ το ίδιο συνδικάτο" με το..."Μένουμε Μέσα".
Ετσι, λοιπόν, ο Ρεαλισμός ταυτίστηκε με το προσδοκώμενο κομματικό όφελος.
Τα εκλογικά ποσοστά. Τις υπουργικές καρέκλες. Το βόλεμα ημετέρων.
Τους κομματικούς στρατούς. Τις ντουντούκες. Τα πράσινα και μπλε καφενεία.
Τους εθνικούς κρατικοδίαιτους εργολάβους και προμηθευτές.
Την Ζήμενς και τα Βατοπέδια. Τα ομόλογα. Τις Μίζες. Τη Βρωμιά.
Τους άσφαιρους συνδικαλιστές. Τους μισθωμένους δημοσιογράφους.
 - Ο ελληνικός πολιτικός Ρεαλισμός δεν έχει...Πατρίδα...
Εχει Βίβλο Κυριαρχίας. Ατιμωρησίας. Μαύρης Προπαγάνδας.
Τεκνοποιεί Πάγκαλους και Τρόϊκες. Ανεργία και Φτώχεια.
Προικίζει Τραπεζίτες και Ξένους. "Αξιοποιεί" παν τι Δημόσιο.
Ενεχυριάζει τους Νέους. "Ιδιωτικοποιεί" το Μέλλον τους.
 - Ο ελληνικός πολιτικός Ρεαλισμός τρέφει...πατριωτικά φιλολαϊκά αισθήματα...
Την ώρα που βεβαίωνε "λεφτά υπάρχουν"...έψαχνε λεφτά να σώσει τη χώρα...
δήλωσε στη Βουλή ο σημερινός πρωθυπουργός.
Τις "καλύτερες μέρες και ώρες", όταν τα κέρδη των "συνεταίρων" έτρεχαν με
ιλιγγιώδη ταχύτητα, τότε ακριβώς ο Λαός ελάμβανε μερίδιο κερδών πέντε κου- 
λούρια και δύο κεσεδάκια γιαούρτι.
Πόσο ευτυχισμένος αισθάνονταν τότε ο ελληνικός πολιτικός Ρεαλισμός;;!!
Ακριβώς τόσο, όσο όταν δίνεις νερό σε ένα διψασμένο κατοικίδιο: Περίπου Θεός.


 - Ο ελληνικός πολιτικός Ρεαλισμός αλλοτρίωσε συνειδήσεις.
Υπήρξε Μέσο επιβολής ίδιων Πολιτικών. Συντήρησης του Συστήματος.
Στόχευε τις Ζωές Μας.

...Ηταν πάντα...Ταξικός!!