Πολίτες. Κριτές και Τιμωροί.

  Από την σύνοδο κορυφής της ΕΕ, της 24-25/03/2011 η ελληνική κυβέρνηση
προσδοκά να εξασφαλίσει την επιμήκυνση του χρόνου αποπληρωμής και την
συμβολική μείωση (μία ποσοστιαία μονάδα) του επιτοκίου του δανείου των
80 δις που μας παρέχουν οι (τοκογλύφοι) εταίροι μας.
 Το κρίσιμο ερώτημα που τίθεται είναι γιατί η κυβέρνηση δεν εξασφάλισε πέρυσι
όταν υπέγραφε το Μνημόνιο, αυτό που σήμερα προσδοκά;;
 Αμέλεια ή αβλεψία;;
 Συνειδητά ή όχι;;
 Τυχαία ή σχεδιασμένα;;
 Πραγματική πολιτική ανικανότητα;;
Οτι και να ισχύει...είναι προσωρινά αδιάφορο... 
Από μόνο του το γεγονός της σύναψης νέας συμφωνίας με αναδρομική ισχύ
ευνοϊκότερων όρων αποκαλύπτει εγκληματική παράλειψη ή εγκληματικό
σχεδιασμό σε βάρος των συμφερόντων της Χώρας, αφού σήμερα συμφωνεί
σε αξιοποίηση (εκποίηση κατά τους Γιούγκερ και Ολι Ρεν) κρατικής περιουσίας
ύψους 50 δις, ως αντάλλαγμα-προϋπόθεση για την "νέα συμφωνία"(επιμήκυνση
χρόνου και μείωση επιτοκίου).
 Από το περυσινό πρώτο "λάθος" η κυβέρνηση οδηγείται σε δεύτερο.
Πρότεινε (κατά δήλωσή της) και δεσμεύτηκε να "αξιοποιήσει" δημόσια περιουσία εξωπραγματικού ύψους και "στόχου".
Το σύνολο των δημόσιων επιχειρήσεων, εισηγμένων και μη, δεν υπερβαίνει
τα 10-11 δις σήμερα. Με την πώληση του συνόλου τους η κυβέρνηση θα εισπράξει
μέρος των 50 δις. (προσπερνούμε τα πολιτικά κλπ ζητήματα).
Ομως. Η τυχόν πώλησή τους στις σημερινές αξίες τους θα συνιστούσε θρασύτατο
πολιτικό και οικονομικό έγκλημα, εθνικά καταδικαστέο και δικαστικά ερευνητέο.
(Ενδεχομένως το πρόγραμμα να προωθηθεί αργότερα ή να προκληθεί τεχνητή
άνοδος της αξίας τους...γνωστό και προσφιλές πράσινο παιχνίδι για να τα κονο-
μήσουν μερικοί ημέτεροι).
Αναγκαστικά προκύπτει "ανάγκη" εκποίησης δημόσιων ακινήτων και γης ή με
μακροχρόνιες παραχωρήσεις κατά το βρετανικό έθιμο ή με απ΄ευθείας πωλήσεις
σε εγχώριους και Ξένους φίλους.
Οι εξελίξεις αποκαλύπτουν την δεδομένη εγκληματική συμπεριφορά της κυβέρνησης.
Ας μην περιμένουμε τον ιστορικό του μέλλοντος για να τους κρίνει...
Ας μην αναζητήσουμε κάποιον έντιμο Δικαστή να τους απαγγείλει κατηγορίες...
Ας μην εμπιστευόμαστε το πλαίσιο Ευθύνης (Ατιμωρησίας) που θεσμοθέτησαν...
Ας μην παραδοθούμε σε κοινωνική και εκλογική Αποχή... 

Ας γίνουμε Εμείς...Κριτές, Δικαστές και Τιμωροί.