Εμείς, εδώ στο Greece.

Ποσώς πόθησα ποτέ μου τη "συμπάθεια" της κ.Λαγκάρντ.

Το κολωνάτο κορμί της. Τη κόμμωση.

Μήτε και την "υποστήριξή" της αναζήτησα.

Τις σκέψεις "αγάπης/συμπάθειας" που κάνει για τα παιδιά 

του Νίγηρα, κατανοώ. Αλλοίμονο.

Δεν την κακίζω. Δεν ενοχλούμαι.

ΕΜΕΙΣ εδώ στο Greece έχουμε καλύτερους και
εντιμότερους ανθρώπους να σκέφτονται τα παιδιά μας.

Να φροντίζουν γι αυτά.

Για τη τροφή τους, τα σχολειά τους, τις αρρώστειες τους,

το Μέλλον τους.

ΕΜΕΙΣ εδώ στο Greece έχουμε πιο ευαίσθητους

πολιτικούς από τη κ.Λαγκάρντ.

Πιο ανθρώπινους. Πιο πατριώτες.

Εχουμε τον κ.Σαμαρά. Το Βενιζέλο. Τη Ντόρα.

Το Βορίδη και τον Ψωμιάδη.

Την Αννούλα και το Λοβέρδο.

Εχουμε...πολλούς από δαύτους.

ΕΜΕΙΣ εδώ στο Ελλάντα έχουμε περισσευούμενους

άγγελους-φύλακες.

Προστάτευαν πάντα εμένα...από παιδί.

Το κίτρινο τυρί που μου έδιναν στη Χ.Ε.Ν. 

Τη φασολάδα στη Χ.Α.Ν.Θ.

Το ζεστό μάλλινο πουλόβερ,φιλανθρωπία του Δεσπότη.

Τότε...που ο πατέρας "φιλοξενούνταν" στην Ασφάλεια.

Στις "Ελούντες" της Ιδεολογίας του.

Τότε...που η μάνα (ευτυχώς) σέρνονταν σε σκάλες,

να τις καθαρίζει, να τις γλείφει. 

Να φέρει το ψωμί στο υπόγειο.

 Μετά...οι ίδιοι άγγελοι-φύλακες συνέχισαν να προστατεύουν...

...τη Ζωή μου.

 Το μισθό μου. Τη σύνταξη μου. Το στεγαστικό μου.

Τη Κοινωνία. Τα Δικαιώματα μου. Το Δίκιο.

Τη Δημοκρατία μας.

Τους το επέτρεψα.

Με εξαπάτησαν. Με εκβίασαν. Με απείλησαν.

Με έσυραν στη Καταστροφή. Την Απελπισία.

Ενα βήμα πριν τον Αφανισμό.

 

 Τώρα...οι ίδιοι άγγελοι-φύλακες θέλουν 

να προστατεύσουν και τα παιδιά μου.

Πάλι ο ίδιος...κύκλος...

Φτώχεια, Ανεργία, Εξαθλίωση, Τρόμος.

Πάλι ο ίδιος...κύκλος...

Συσσίτια, κίτρινο τυρί, σκάλες, Απόγνωση.

  

ΟΧΙ.

Τούτη τη φορά ΔΕΝ θα εμπιστευτώ κανένα φύλακα-άγγελο.

Σε κανέναν ΔΕΝ θα εκχωρήσω τη προστασία μας.

Θα την αναλάβω ΕΓΩ!!

ΕΓΩ και τα παιδιά μου!!

ΕΣΕΙΣ και τα παιδιά σας.