Αη Φώτης Κουβέλης.

Αγιε μου Φώτη προσκυνώ τη χάρη σου.

Ασπάζομαι τη χέρα σου.

Αγιε Φώτη, προστάτη αριστερών συνειδήσεων.

Σε βλέπω καβάλα σε ολόλευκο άλογο, με την

ακονισμένη σπάθα, να αποκεφαλίζεις έναν-έναν

τους Εχθρούς τους Εθνους και της Πατρίδας:

Μισθωτούς, συνταξιούχους, μαγαζάτορες.

Σε βλέπω περήφανο και υπεύθυνο Αρχηγό,

να εισέρχεσαι στο σπίτι κάθε ΜικροΕλληνα

και να του πετάς ένα πουγγί με λίρες:

Νάχει να πληρώνει φόρους και χαράτσια.

Σε βλέπω Προστάτη Νοσοκομείων και σχολείων.

Φωτοτυπιών και Συσσιτίων.

Ανέργων και Αστέγων.
Γερόντων, Αδύναμων, Απελπισμένων.

Ιππότη της "υπεύθυνης και εθνικής αριστεράς".

Σοφέ Γέροντα, Ευλογημένε.

Χρόνια πάλευες τους Δυνάστες.

Την Εκμετάλλευση. Την Αδικία.

Ιδού...

Στα γεράματα ευτύχησες να σου αποκαλυφθεί

το Φως του Νεοφιλελευθερισμού.

Το Φως που κατακαίει Ανθρώπους και Πατρίδες.

Ιδού...

Εσύ...Προφήτης εξ Αγορών.

Τοκογλύφων και "εταίρων".

Ιδού...

Ο Σταυρός. Η Προδοσία. Τα Αργύρια.

 Ιδού...

Οι Εξαθλιωμένοι. Οι Πεινασμένοι. Οι Καταπιεσμένοι. 

Εργο της αγιοπατριωτικής Τριάδας.

Μέλος της κι Εσύ.

Να σε χαιρόμαστε...Κεριά να σου ανάβουμε...

Μέχρι το Θάνατο μας.