Σκάσε και κολύμπα...

Το επεισόδιο συνέβη στην Κοζάνη, αρχές της δεκαετίας του ΄50.

Μεταπολεμικό σκηνικό. 

Οικογένειες χωρίς μοίρα, χωρίς δουλειά.

Φτώχεια, πείνα, γκρίνια και παιδιά.

Ο Αρίσταρχος είχε πέντε παιδιά. Ανεργος , αλλά καρπερός.

Ζωντανός, πνευματώδης, ανήσυχος για το μέλλον.

Ψευτοδουλειές. Χαμάλης, σκαφτιάς, σοβατζής, αγρότης. 

Οτι ήθελες.

Πάνω από όλα ο Αρίσταρχος ήταν φιλότιμος και περήφανος.

Προσπαθούσε,όσο μπορούσε, να μην λείψει τίποτα!! (Ειρωνεία).

Μια μέρα ο μεγάλος 12χρονος γιός του,γυρίζοντας 

απ΄το σχολειό, του μίλησε για τη θάλασσα!! 

Είχε ακούσει ιστορίες απ΄το γιό ενός δημόσιου υπάλληλου

 ( Διευθυντής, παρακαλώ), και είχε εντυπωσιαστεί.

Θάλασσα, χρώματα, ήλιος, ξεγνοιασιά, φαί και...κολύμπι!!

Για μέρες ο γιος είχε " αλλοπαρθεί"!! 

Κοιμόταν, ξυπνούσε, διάβαζε, δούλευε, 

όλο για θάλασσα μιλούσε.

Μια μέρα,λέει στο γιο του: " την Κυριακή θα πάμε για κολύμπι"!!

Ο μικρός ξετρελλάθηκε. Απίστευτο. Θα μάθαινε κολύμπι.

Κυριακή πρωί, πατέρας και γιος ξεκίνησαν για τη θάλασσα

 της Κοζάνης...τον Αρίνταγα!!

Ξυπόλητοι, με πουκάμισα μισοσχισμένα, δεύτερο βρακί 

για μπανιερό, ψωμί-τυρί-κρομμύδι-νερό!!

Αφού περπάτησαν κανά δίωρο σε ανηφορικά μονοπάτια,

ανάμεσα σε φίδια και νυφίτσες, έφτασαν στον Αρίνταγα.

Είχε ορμηνέψει το γιο του να κάνει ακριβώς ότι θάκανε αυτός.

Εβγαλε το πουκάμισο, το ίδιο κι ο γιος. Εβγαλε το βρακί, 

φόρεσε το άλλο, άναψε τσιγάρο(!), κι άρχισε να περπατάει και

 να κουνάει τα χέρια. 

Ο μικρός, από κοντά. Περπάτησαν ανατολικά, γύρισαν

κατά το νότο, ο Αρίσταρχος ξεφυσούσε κι ο μικρός ρωτούσε:

" μπαμπά, τώρα κολυμπάμε;;". Ο Αρίσταρχος δεν αποκρίνονταν.

Μια, δυο,τρεις φορές. Ο μικρός κουράστηκε ,αλλά επέμενε:

" μπαμπά τώρα κολυμπάμε;;". 

Οπότε έξαλλος με τη φλυαρία του μικρού 
ο Αρίσταρχος γυρίζει, τον φιλοδωρεί με μια πατρική

σφαλιάρα και του λέει:

ΣΚΑΣΕ,ΡΕ, ΚΑΙ ΚΟΛΥΜΠΑ!!

.......................................................................

Η Κοζάνη,ως γνωστόν, δεν διαθέτει θάλασσα!!

Ο Αρίνταγας είναι η φαντασίωση. Ο πόθος, το ζητούμενο.

Το όνειρο, η προσδοκία. Ενός τίμιου, περήφανου γονέα, που 

 δεν έχει στον ήλιο μοίρα. Ενός ανυποψίαστου παιδιού.

Ο Αρίνταγας είναι τοποθεσία στα βόρεια της πόλης.

Μια κατάξερη έκταση πήχτρα στις κροκάλες, τα βράχια,
τις τσουκνίδες και τα φίδια. Μια περιοχή, που όλοι απέφευγαν.
Εύλογα!!

............................................................................

Ο Αρίνταγας είναι η θάλασσα που μας κατευθύνει 
η Αυταρχική Νεοφιλελεύθερη Συγκυβέρνηση.

Ολους τους Αρίσταρχους και όλους τους γιους.
Για να μάθουμε κολύμπι!!

(Επαναληπτική ανάρτηση. Της 7/7/2010!!

ΟΛΑ ταιριάζουν και στο...σήμερα!!).