Η Ελλάς του 2013.

Οι άνεργοι πληθαίνουν μήνα-μήνα.

 Η φανερή ανεργία ξεπέρασε το 27%, το Γενάρη.

Εξη στους δέκα νέους είναι άνεργος και χωρίς προοπτικές.

 

Οι άστεγοι, οι αυτόχειρες, οι εξαθλιωμένοι 

πολλαπλασιάζονται καθημερινά.

 Εμπορικά και βιοτεχνίες κλείνουν.

Αφεντικά και υπάλληλοι οδεύουν στη φτώχεια.

 

Μισθωτοί, όπου κι αν απασχολούνται, στο δημόσιο, τις ΔΕΚΟ

ή τον ιδιωτικό τομέα, έχασαν μισθούς, δώρα, επιδόματα.

  

Η ακρίβεια "τραβάει την ανηφόρα". 

 Φόροι εξωραίζονται, μετονομάζονται και αυξάνονται.

Οι έμμεσοι φόροι πέφτουν βροχή. 

Τα καύσιμα ακριβαίνουν μέρα τη μέρα.

 Ούτε να κινηθείς, ούτε να ζεσταθείς.

  Το ασφαλιστικό σύστημα "εξορθολογίστηκε" δεόντως.

Θα δουλεύεις 40 και 50 χρόνια για να πάρεις 360 ευρώ ή ότι άλλο

καινούργιο μας σερβίρουν.

  

Εργασιακά δικαιώματα διεγράφησαν μέσα σε μια νύχτα.

Οι εργασιακές σχέσεις "ελαστικοποιήθηκαν" σε τέτοιο βαθμό 

που θυμίζουν σχέση νταβατζή-πουτάνας.

Οι κοινωνικές δαπάνες του κράτους κατέληξαν...οδοντογλυφίδες.

Παιδεία,υγεία, πρόνοια στο βωμό της ιδιωτικοποίησης σταθερά.

  Το Πρόγραμμα Δημοσίων Επενδύσεων, μία από τις άλλοτε

 ατμομηχανές ανάπτυξης της χώρας, καταλήγει στα...

 παλιοσίδερα, με συμφωνία συγκυβέρνησης-τρόϊκας. 

Η Δημοκρατία βάλλεται τρικομματικά.

Οι Θεσμοί καταρρέουν ή ενοχοποιούνται.

Οι μηχανισμοί Βίας της συγκυβέρνησης ισοπεδώνουν

θεμελιώδη Δικαιώματα των Πολιτών.

Αυτή είναι η Ελλάς του 2013.